ตอนกลางวันมันก็เหมือนจะลืมๆตานิดๆ เห็นแพมๆๆ พอจะให้นมตอนทุ่มครึ่ง เอะ อะไรสีดำๆๆปริมๆ
ลูกตาค่ะ มันลืมตาแล้ววววว ดีใจจนบอกไม่ถูกเลยอ่ะ แต่บางตัวยังไม่ลืมตาค่ะ เห็นแล้วหายเหนื่อยไปอีกนิด
เห็นแล้วพอนึกถึงวันที่ต้องจากมัน อู้ยยยจะทนได้ไหมเนี้ย ทนได้รึเป่า
โดยเฉพาะคุณสามี ทั้งรักและหลงจิงๆนะค่ะ เราดูแลมันอย่างดีเท่าที่จะทำได้เลยนะ เพราะคิดเสมอว่ามันเกิดมาอยู่กะเรา มีวาสนาต่อกัน ก็ต้องดูแลมันจนกว่าจะมีคนใจดีมารับช่วงต่อไป
ดูรูปกันดีกว่าค่ะ
ใส่กิ๊กไหมค่ะ (มันเห็นหน้าเราแล้วไม่รู้ ยังอยากจะลืมตาอีกเป่า โฮะๆๆๆ)
ดูดิ มันเงยหน้าขึ้นมาหาด้ววย คงสงสัยว่าเอะ ใครหน้าไม่เหมือนเราเลยยย
กินนมอิ่ม ตาปรืออีกแล้ววว
